ای که سر راهت جا مانده ام من بازمانده از تنهایی...

خدای من...

صدایت میکنم...شاید سکوتت را دریابم و بی صدا، فریاد زنم...

فریاد های آهسته ام باد را به زنجیر میکشد...

اما...طوفان می آید...

می خواهم بنشینم و سالها به آسمان خیره شوم...

به امید قطره ای باران...

میگویند:باران در کویر بسیار غریب میبارد...

آخر میدانی؟ آغوشی به روی "سرما" باز نیست!